Gelin Bir Muhasebe Yapalım,Önce Bir Aynaya Bakalım…Mehmet Tekkanat yazdı..

Yıllardır yazılar yazıyorum.

Kendimce; çürümüşlüklere, haksızlıklar vurgu yapmaya çalışıyorum.

Yaşamım boyunca kişisel bir kavgam olmadı.

Beni saldırgan, kavgacı, dili sivri ve her şeye muhalif olarak bilirler.

Oysa ben; yalnızca yanlışa muhalifim.

Yazdığım yazılara, yazılarımda sorduğum sorulara, yanıt vermesi gerekenler sus pus.

Daha da ilginci; dünden bugüne Mersin tiyatro camiasında yaşananları, olayları ve bu camianın içindeki çürümüş beyinlerin çokluğunu bilen dostlarım yazılarıma yanıt verdiler.

Yanıt demeyelim de; bu yazıların gereksiz ve yersiz olduğunu söyleyerek, fosilleşmiş taşları yerinden oynatmamam gerektiğini vurguladılar.

Altından neler çıkacağını çok iyi biliyorlar çünkü.

Bunların ve bu camianın düzelmeyeceğini, boşu boşuna düşman edineceğimi, hatta başımı belaya sokacağımı anlatmaya çalıştılar.

Duyarlı dostlara teşekkür ederim.

Bana düşmanlık besleyen, yoluma taş koymak, ayağımı kaydırmak için fırsat kollayanları çok iyi biliyorum zaten.

Bu çürümüşlük içindekilerin beni sevmelerini zaten istemem.

Düşmanlık beslemeleri ve yoluma taş koyacakları konusuna gelince;

Bugüne kadar ellerinden gelen gelmeyen ne varsa yapıldı, yapılacak zaten.

Ben hepsine göğüs gerdim, alt ettim.

Yine alt ederim.

Başa çıkamazsam da sorun yok.

Şimdiye kadar birçok taşı kaldırıp, gerçek kokuların ortaya çıkmasını sağladıysam, bundan sonra da gerçeklerin ortaya çıkmasına gayret edeceğim.

Tarih, her şeyi ortaya çıkaracak zaten.

Ben de tarihe not düşmüş olurum.

Zamanla her şey gün yüzüne çıkar.

Benim hatalarım ve yanlışlarım da elbette.

Bilerek ya da bilmeyerek yaptığım hatalarım olmuşsa, hesabını veririm.

FAKAAAT…

Tehditle bir yere varacaklar için söylüyorum.

HİÇ DENEMEYİN, TERS TEPER.

Benim kişilerle hiçbir derdim olmadı, yapılan işler ve haksızlıklarla uğraşıyorum ben.

NEDEN?

Nedeni çok basit.

Yıllarca yaşadığım, şahit olduğum ikiyüzlülüklere…

Bilgisizliklere…

Bilgisiz bu insanların Mersin halkını kandırarak, gençlerin önlerinde set olmalarına…

Ve buna benzer birçok şeyden bıktığım için…

Bizlerden sonra gelecek nesile güzel, temiz, etik değerleri yüksek bir Mersin bırakmak için…

ŞİMDİYE KADAR NEDEN SUSTUM DA, ŞİMDİ YAZMAYA BAŞLADIM?

Aslında susmadım.

Hep konuşuyor, söylüyor ve yazıyordum.

Ama belli bir düzeye gelmemişseniz, sözünüz sinek vızıltısı gibi gelir insanlara.

Değeri yoktur.

Dinletemezsiniz.

Çıraklık ve kalfalık döneminde, sadece izler, dinler, gözlem yapar, biriktirirsiniz.

Ustalık döneminizde ise eyleme geçer, birikimlerinizi paylaşırsınız.

O ZAMAN SÖZÜN BİR DEĞERİ OLUR.

YETERLİ YETKİNLİĞE ULAŞMAMIŞSANIZ, HAKLI DA OLSANIZ SİZİ CİDDİYE ALMAZLAR.

Üstelik benim kimsenin kişiliğiyle ilgili bir derdim yok.

Çünkü o oluşmuş kişilikleri değiştirme gücüm ve hakkım yok.

Ben yapılan, gördüğüm, yanlış bulduğum, olmamasını istediğim şeyleri yazıp anlatarak, gençlere yol haritası çizmelerinde yardımcı olmaya çalışıyorum.



ŞİMDİYE KADAR YÜZLERCE GENCE YARDIMCI OLDUĞUM GİBİ.

ŞİMDİ MERSİNLİ ONLARCA GENÇ, SANAT ALANINDA, GÜZEL YERLERE GELİP, GÜZEL ÜRETİMLER YAPABİLİYORSA…

BU ÇABALARIN SONUCUDUR.

GELİN KİŞİSEL KAVGALARIN YERİNE HEP BİRLİKTE, YA DA TEK TEK AYNAYA BAKALIM…

OTURUP BİR MUHASEBE YAPALIM…

VE HATALARDAN ARINARAK, GENÇLERİN ÖNÜNÜ AÇALIM.